Dierencommunicatie:
We hebben een nieuwe poetsdame maar onze hond heeft het er helemaal niet mee, laat ze me weten. Is ze boos omdat de andere poetsdame er niet meer is? Waarom doet ze zo?
Ik heb de eer om deze allerliefste labrador al 2 jaar te kennen en af en toe te mogen volgen in haar proces in het ouder worden. Ik zeg: misschien is de nieuwe poetsdame niet zo voor honden?
Jawel zegt baasje want ze gaat er toch naar toe en aait over mijn hond en doet toch moeite.
Als ik dit check bij de hond en hiernaar vraag zegt ze dat ze de liefde van de oude poetsdame mist, en dat de nieuwe dame wel vriendelijk is maar ze voelt aan alles dat die niet zo echt een hondenliefhebber is, wil dit wel proberen maar dan het voor de hond ook niet hoeft.
Ik voel dat ze protesteert met het woord poetsFEE dat ik gebruik.
De vorige was een fee, die strooide met licht, deze is anders.
Ze zegt dat ze er geen energie gaat insteken omdat die toch niet op lange termijn gaat blijven of zal kunnen blijven en ze van deze poetsdame geen snoepjes krijgt en haar liefde voor iemand ook wel door de maag gaat of wel een betere band geeft met snoepjes.
Vermits ik boodschapper ben geef ik door hoe ze het laten weten.
Het antwoord van het baasje: Zij bracht geen snoepjes mee hoor enkel een kerstcadeautje.
Ik antwoord terug: Zou het kunnen dat ze die zonder dat jij het wist, toch kleine snoepjes heeft gegeven?
Antwoord van baasje: Heb het net gevraagd aan onze vorige poetsdame, ze kreeg inderdaad kleine snoepjes, ik wist dit niet, hoe geweldig is dit!
Dierencommunicatie met Dan (?)
Ik krijg een vraag om "Dan" te lezen, ze hebben hun hond "Dan" nog maar een maand in huis en ze hebben wat vragen hoe hij zich voelt, zich thuisvoelt, wat hij heeft meegemaakt,...
Direct bij het contact met "Dan" krijg ik een ongemakkelijk gevoel over zijn naam, ikzelf vind het een aparte naam voor een hond, en ik vraag me af of ik dit denk of dit van hem komt, of we misschien dit allebei denken. Dus ik check mijn power/afstemming hoe ik in mijn lichaam zit om te zien wat van hem is en wat van mij. Ik hoor mezelf dan ook zeggen wat ik tegen de studenten zeg, als ze zeggen en zich afvragen of het hun informatie is wat ze doorkrijgen of het bij het dier hoort en ik hun dan antwoord, je staat in verbinding met het dier, dus alles wat je doorkrijgt is van hun. Ik voel ook een enorme sterke healingenergie (zijn baasje is healer) bij hem en daar krijg ik mijn bevestiging van wat hij eerder bedoelde dat er iets fout is met zijn naam en dat dit wel degelijk van "Dan" komt. Ik schrijf mijn verhaal verder uit over hem en schrijf: "Dan" zegt dat...
"Dan" onderbreekt me, als je me dan toch een naam wil geven noem me dan 'Brutus' want mijn handelingen zijn wat groffer en soms onhandig maar noem me aub niet "Dan".
En zo schrijf ik de mail naar baasje: " Dan" zegt dat dit niet zijn naam is en andere naam wil.
(ik geef maar door he).
Antwoord Baasje: Zijn naam is SAM, zie dat de autocorrect er een andere naam aan heeft gegeven en dat ik het niet na gelezen heb.
Vandaag workshop dierencommunicatie van overleden dieren.
3 weken geleden is onze vakantiehond, mijn allergrootste vriendin Jambo, altijd al mijn droomhond geweest, van 9 jaar die hier al van haar puppytijd bij ons te gast en ook thuis is, heel plotseling overleden.
Een gemis dat nog niet te bevatten is en pijn doet. Ook een ontkenningsfase van, ik zie ze wel in juli een week. Dan pas zal ik echt geconfronteerd worden dat ze er niet meer is en ook niet meer terugkomt en me wakker maakt met haar snoet tegen mijn been.
Ook vandaag veel recente overlijdens van onze dierenkindjes, van onze allergrootste onvoorwaardelijke vrienden. Het gemis van een kwispelende staart en warm welkom thuis.
Een pijn van gemis dat alle dierenvrienden wel herkennen.
Maar vandaag lieten zij ons weten dat ze verder kwispelen en gelukkig zijn, verlost van een pijnlijk lichaam en kwaaltjes. Dat ze weer de vlinders najagen en verenigd zijn met onze dierbaren. Dat vanwaar ze nu ook zijn, we hun aanraking kunnen voelen en ze ons ondersteunen in ons rouwproces. En vooral ons bedanken voor het mooie leven dat ze bij ons hebben gehad en de vraag om hun in alle liefde langzaam los te laten en verder te gaan met ons leven.
Als je midden in de rouw bent zijn het mooie woorden, ' je moet het loslaten' want dat is hun boodschap en die van onze medemens, maar hoe doe je dat dan? Gemakkelijk gezegd als je hart in stukken ligt zoals ik het nu voel en meerdere van ons vandaag en we nog zoveel onbeantwoorde vragen hebben.
En toch, door terug te gaan naar de mooie herinneringen in je hart met hun en dankbaar te zijn voor wat ze ons gebracht hebben, de spiegel die ze ons hebben laten zien en de gelukkige mensen die we zijn voor de onvoorwaardelijke liefde die ze ons hebben gebracht.
